PYTANIA
Najczęściej zadawane pytania:
1. Co to znaczy pić rozsądnie?
2. Czy można się uzależnić od piwa i wina?
3. Czy można przeoczyć sygnały ostrzegawcze mówiące o rozpoczynaniu się problemu alkoholowego?
4. Czy mogę przestać pić zawsze kiedy będę chciał?
5. Czy z uzależnienia od alkoholu nie ma wyjścia?
6. Czy alkoholik to osoba o słabej woli- gdyby chciał, mógłby przestać pić?
7. Czy esperal/antikol zapewnia wyleczenie osobie uzależnionej?
1. Co to znaczy pić rozsądnie ?
Specjaliści określają limit rozsądnego picia posługując się pojęciem porcji standardowej. Jest to 10 gramów czystego alkoholu etylowego. W przeliczeniu na alkohole spożywane przez ludzi jest to: 200 ml piwa, 100 ml wina lub 25 ml wódki.
Rozsądny limit określany jest jako:
ˇ Dla mężczyzn - do 5 razy w tygodniu, jednorazowo nie należy przekraczać 4 porcji standardowych alkoholu
ˇ Dla kobiet - do 5 razy w tygodniu, jednorazowo nie należy przekraczać 2 porcji standardowych alkoholu
ˇ Dwa dni w tygodniu bez alkoholu
ˇ Nawet takie ilości alkoholu nie eliminują ryzyka uzależnienia i szkód zdrowotnych
ˇ Kiedy przykładowo masz zamiar prowadzić samochód lub obsługiwać jaką inną maszynę, jesteś w ciąży, w okresie karmienia piersią , zażywasz lekarstwa musisz zachować całkowitą abstynencję.
2. Czy można się uzależnić od piwa i wina ?
Twierdzenie, że piwo i wino to nie prawdziwy alkohol jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych mitów dotyczących alkoholu. Alkohol zawarty w piwie, winie, wódce, koniaku i innych napojach to ta sama substancja chemiczna - alkohol etylowy. Jedyna różnica to stężenie alkoholu występujące w tych napojach. Mechanizmy uzależnienia działają więc tak samo. Dla porównania dodać należy, że 50% osób korzystających z pomocy ruchu Anonimowych Alkoholików w USA to piwosze, a Francja - kraj tradycyjnie znany z dużej ilości spożywanego wina ma niezwykle wysoki wskaźnik zachorowalności na marskość wątroby (częstą chorobę u osób uzależnionych od alkoholu i pijących szkodliwie).
3. Czy można przeoczyć sygnały ostrzegawcze mówiące o rozpoczynaniu się problemu alkoholowego?
Tak, na ogół sygnały ostrzegawcze są lekceważone. Należą do nich: picie w samotności, zwiększająca się tolerancja na alkohol - tzw. "mocna głowa", koncentracja życia wokół picia, brak innych poza alkoholem alternatywnych sposobów radzenia sobie ze stresem, narastające konflikty w domu i w pracy, drażliwość w rozmowach na temat picia i ilo?ci wypijanego alkoholu, pojawiające się po wypiciu alkoholu luki pamięciowe i postępująca utrata kontroli nad piciem.
Dowodem lekceważenia sygnałów ostrzegawczych jest:
a. brak wiedzy
b. szereg pospolitych przekonań tzw. mitów
c. kształtujący się mechanizm zaprzeczania charakterystyczny dla uzależnień
4. Czy mogę przestać pić zawsze kiedy będę chciał?
Niektórzy sądzą, że niezależnie od tego, jakie wzorce picia alkoholu reprezentują, zawsze mogą przestać pić i utrzymywać abstynencję tak długo jak chcą, niezależnie od okoliczności, w jakich mogą się znaleźć. Twierdzenie to z pewnością jest prawdziwe w przypadku osób, które używają go z umiarem i mają inne, alternatywne wobec alkoholu sposoby radzenia sobie ze stresem i problemami. Osoba uzależniona nie może zaprzestać picia po jego rozpoczęciu a na tym polega objaw braku kontroli. Uzależnienie nie pojawia się do razu, jest to proces pojawiający się w wyniku intensywnego lub/bądź regularnego spożywania alkoholu. Brak wiedzy na temat sygnałów ostrzegawczych, fałszywe przekonania związane z piciem alkoholu, negatywny, przerysowany stereotyp alkoholika - sprawiają, że wielu ludzi nie chce otwarcie powiedzieć o swoich problemach z alkoholem. Takie zachowanie uniemożliwia im zauważenie momentu, gdy od picia towarzyskiego przechodzą w fazę picia problemowego, nadużywanie alkoholu czy nawet popadają w uzależnienie.
5.Czy z uzależnienia od alkoholu nie ma wyjścia?
Uzależnienie od alkoholu jest nieodwracalne ? w sensie utraty kontroli nad piciem. Nie znaczy to jednak, że osoba uzależniona nie może nauczyć się żyć w trzeźwości, zbudować satysfakcjonujących relacji osobistych i prowadzić efektywnego życia zawodowego. Wymaga to jednak terapii w profesjonalnej placówce odwykowej wspieranej przez uczestnictwo w ruchu samopomocowym. Niezbędne jest zachowanie całkowitej abstynencji do końca życia. Każda dawka alkoholu może spowodować nawrót.
6. Czy alkoholik to osoba o słabej woli - gdyby chciał, mógłby przestać pić?
Większość ludzi nie utożsamia alkoholizmu z chorobą. Twierdzi się, że alkoholik zawsze może dokonać wyboru - pić lub nie, wybiera dlatego to pierwsze, ponieważ nie ma dość chęci ani samozaparcia, by wyrzec się przyjemności jaką daje mu alkohol.
To nieprawda!!! Uzależnienie od alkoholu jest chorobą. Powstaje na skutek długotrwałego, nadmiernego picia alkoholu, powodującego somatyczne zmiany w organizmie, zmiany w psychice i problemy w życiu społecznym. Choroba ta nie jest zależna od woli, chęci, akceptowanego systemu wartości czy charakteru alkoholika. Alkoholik pije, nie dlatego, że lubi, ale dlatego, że czuje wewnętrzny przymus picia - to jeden z podstawowych objawów tej choroby. Opisywane przekonanie wynika głównie z niewiedzy na temat różnic zachodzących pomiędzy osobą nadmiernie pijącą a alkoholikiem. Osoba nadmiernie pijącą w przeciwieństwie do uzależnionej jest w stanie kontrolować swoje kontakty z alkoholem, odmówić picia i przerwać je w dowolnym momencie. Wśród alkoholików można spotkać wiele osób nie lubiących smaku alkoholu oraz mocno przeżywających poczucie winy z powodu bezradności wobec swojego picia i niedotrzymania obietnic.
7. Czy esperal antikol zapewnia wyleczenie osobie uzależnionej?
Anticol czy esperal zawierają tą samą chemicznie czynną substancję- disulfiram. Blokuje on uwalnianie organizmu od produktu przemiany alkoholu - aldehydu octowego i powoduje zatrucie nim organizmu. Jest to bardzo przykry stan, którego boją się osoby uzależnione. Strach ten staje się ewentualnie powodem powstrzymania się od alkoholu. Ponieważ jednak uzależnienie to coś więcej niż picie alkoholu a zdrowienie nie polega wyłącznie na wstrzymywaniu się od alkoholu, ale na rozbrajaniu patologicznych mechanizmów psychologicznych, należy szukać pomocy w profesjonalnym programie psychoterapii. Ponieważ osoby poprzestające na wszyciu esperalu lub przyjmowaniu anticolu niekiedy "zapijały", co powodowało zatrucie, a w poszczególnych przypadkach zejście śmiertelne - środek ten w wielu krajach jest zakazany z uwagi na brak udowodnionej skuteczności przy jednoczesnym zagrożeniu związanym z jego stosowaniem.